De westkust en Karijini National Park

Na ons vorige verhaal zijn we naar een camping gereden waar heeeel veel kanga’tjes waren. Heel eerlijk, t waren wallaby’s.. maar kleine kanga klinkt leuker!! Ze liepen gewoon om ons heen, lagen te chillen naast onze camper.. Nu voelden we pas echt dat we in Australië zijn!! 

Wat wij erg fasinerend vinden is het contrast tussen verschillende wegen. Veel wegen in het binnenland zijn omringd met rood zand. Aan de ene kant van de weg zie je een oerwoud afgebrand door de vreselijke droogte en aan de andere kant is alles vol in bloei. 

Na een hoop dagen door het binnenland gereden te hebben kunnen we nu eindelijk het rode zand omruilen voor het goud gele zand! We zijn bij de westkust aangekomen!

Het plaatsje Broome had gelukkig meer leven, dan al die te rustige plekken die we onderweg aandeden. 

We hebben hier lekkere dagen op de camping doorgebracht. Onze plek keek uit op t zwembad en we konden vanaf de camping naar t strand lopen! Het beroemde Cable Beach! 

We hebben hier een hele mooie zonsondergang gezien tijdens een etentje en zijn ook nog een ochtendje in de golven gaan zwemmen. 

Grootste pluspunt van de kust: de temperatuur is iets gedaald!!! Yeaaaah! Het is nu rond de 32 graden en dit is eigenlijk wel heel lekker!

Dinsdag hebben we onze weg vervolgd naar Port Hedland, dit ligt zo'n 600km van Broome vandaan. We zijn daar gaan zwemmen in een meertje wat onstaat als het eb wordt. Nadat we hier gezwommen hadden, reden we terug naar de camping en jahoor.... Het verdomde lampje gaat weer branden. Bij een garage de auto weer laten checken.. Gelukkig zei de monteur dat er niks aan de hand is, we konden weer doorrijden! 

We zijn doorgereden naar Karijini National Park.                                                                Dit park staat bekend om zijn mooie rotsen, watervallen en zijn bijzondere hikes. Bij aankomst was ons niet helemaal duidelijk hoe er betaald moest worden. Zoals jullie op een foto kunnen zien, is er niet een groot aankomst iets waar een medewerker zit. Er wordt gewoon verwacht dat je geld in een envelopje doet met je kentekenplaat erop geschreven.. Vreemd wel. 

Het park was echt waaaaanzinnig groot.. even naar een andere waterval lopen? Nee joh, rijden.. 100 km om precies te zijn 🤣 

Het was wel echt heeel erg mooi en indrukwekkend! We parkeerden de camper ergens waarvandaan we naar meerdere watervallen en zwemgebiedjes konden wandelen. We eindigen de dag met een hike langs prachtige natuur! 

We sliepen midden in de natuur tussen the wildlife. ‘s Nachts werden we wakker van de wind en toen we even uit t raam keken, zagen we de mooiste sterrenhemel ever! Wauw!!!

De volgende morgen zouden we eigenlijk nog maar een andere mooie waterval gaan maar dit was helaas een unsealed road (daarover later meer...). Jammer! Na nog even (weer 40 km verderop) een andere lookout bekeken te hebben, verlieten we t park. Ook weer 100 km verder... 

We wilden weer richting de kust, naar de plaats Exmouth. Om daar te komen moesten wij door een plaatsje Nanutarra, waar we een nachtje zouden blijven aangezien Exmouth nog 700 km verder was. Terwijl we de navigatie volgden, zouden we via een soort grote/ snelweg Nanutarra bereiken. Al snel kwamen we op een unsealed road......

Dat is, kort gezegd een onverharde weg, toch volstaat dit niet aan de echte betekenis van deze wegen. Daarom onze uitleg: Deze wegen liggen dus vol met stenen, rotsen, grind... zijn heel hobbelig door alle trucks die erover heen gereden zijn. Je gaat dus helemaal heen en weer en....   wij hebben geen 4WD. Dus een unsealed road was niet geschikt voor ons mooie campertje. 

Goed, wat moesten we nu doen? Nanutarra was nog 200 km verder.. We wisten niet hoe lang de weg zo was.. Geen 4WD.. Via de kust weg naar Exmouth zou ons 3 dagen rijden kosten, omdat we weer een eind terug moesten ook. 

Er reed een road worker langs en hij DACHT dat na 40 km de weg weer sealed/ verhard zou zijn. DACHT, wist niet zeker.... 

Wij, waaghalzen als we zijn, gingen de weg vervolgen. Geen waaghalzen hoor, want we vonden het doodeng. 1 steen verkeerd raken en we zouden een lekke band hebben. En, zou deze weg na 40 km echt beter zijn? We konden maar 10 a 20 km/u rijden dus het duurde heel lang... Toen we na 40 km de SEALED ROAD zagen, konden we wel huilen van blijdschap... Serieus, bijna 3 uur over gedaan!!!!

We hebben snel de resterende kilometers gereden en zijn ff flink gaan bijkomen op de camping.. poepoe, wat een dag!!!